De berg die zich jaren verscholen hield, laat zich al vanuit de trein zien. Op haar kruin een pruik witte wolken, die langzaam zakt. Er resteert een lauwerkrans, heel passend voor een icoon, object van intense verering.

Diep langs haar sierlijke flanken loopt het witte kleed van sneeuw, zondag nog met verse neerslag bedekt. De zon smelt de laatste resten op de straten van Kawaguchiko, maar geeft zich aan de berg gewonnen. Het is een heldere dag. Fuji staat nu naakt aan de einder.

Fuji, vulkaan en hoogste berg van Japan (3776 m) is alom aanwezig in het land, van Noord tot Zuid. In de 19e-eeuwse houtsneden van Hokusai, gerepliceerd op de 21-eeuwse T-shirts van Uniqlo, op blikjes bier, in reclames en overheidsvoorlichting. In alles wat een geleende identiteit nodig heeft.
In Kawaguchiko in de vorm van het koekje op onze hotelkamer, in de naam van winkels en horeca, en van de dorpen in de omgeving. We kunnen Fuji bijna aanraken, op ons raam hangt een levensecht schilderij van de vulkaan… oh nee, het is ons uitzicht, een ‘real-framed picture’ noemen Japanners het. Niets dan MA tussen ons en de berg.
De fascinatie neemt bezit van ons. Het aangezicht van Fuji verandert in de dag, als ze zich aankleedt met bewolking en opmaakt met de ondergaande zon, om in de nacht te verdwijnen.

We logeren aan een van de 5 meren nabij de berg. Een Zwitsers tafereel van water omzoomd door gebergte, een paar plezierboten, een visser, hotels gerangschikt naar de zichtlijn op Fuji.

Wandelend langs het Kawaguchiko-meer loopt de berg met ons mee, als decor voor een vliegtuig, een vissersboot, de eerste kersenbloesem. Alles staat Fuji goed.


Dit liefdeskind van Japan was in 1708 voor het laatst een furie. De uitbarsting van de vulkaan vond op slechts 100 km van Tokyo plaats. Dat moet een Armageddon zijn geweest, en voor de bewoners van het toenmalige Edo nabij als een brandhaard bij de buren. De lavasteen is inmiddels het pronkstuk in de tuin van lokale bewoners, èn in de lobby van ons hotel.
Het heftige wordt bewonderd, alsof het zo bezworen kan worden.

We reizen 5 uur door naar Kamakura, aan de baai van Sagami, de oever van de Grote Oceaan.
Aan de overkant ligt de westkust van de VS.
In de zichtlijn van het strand een vertrouwd beeld. Fuji.

Wat een mooi land is het toch.. Ik begrijp wel waarom Japan je favoriete land is geworden.
Dit liefdeskind van Japan was in 1708 voor het laatst een furie. Prachtige zin …