Albert Cuyp
Een vrouw legt bloemen
Stapt naar achter
En spreekt met de man
Die op haar wacht en
Zonder woorden
Beeld en bloem bekijkt
Ze knikken samen
De vrouw rilt en
Schikt haar wollen muts
Albert Cuyp
Een vrouw legt bloemen
Stapt naar achter
En spreekt met de man
Die op haar wacht en
Zonder woorden
Beeld en bloem bekijkt
Ze knikken samen
De vrouw rilt en
Schikt haar wollen muts
Ouder
Op straat hoor ik:
schat, wijsheid komt met de jaren.
Ik denk,
misschien groeit het
als schil rond pit,
jaar op jaar,
huid op huid.
De ring omringd
op haar beurt,
geborgen als
vers geplukte vrucht
in een weckfles.
Tijd vervelt tot boom.
De eik die staat,
die in de wind kan zijn.
Gaat het zo?
Wijsheid komt met jaren.
Het andere verdwijnt.
De boom in de rui.
In stilte
verlaat het blad de boom,
valt waar het komt.
Vogels zonder naam groeten,
zoeken naar herkenning.
Wijsheid.
Alles beweegt in de wind.
Onder water
Een zeemeermin
werpt haar aria.
Als een net,
valt het
over ons,
in vervoering gevangen
in het waterpaleis.
Als ….
opera onderwaterkunst zou zijn.
Zaten vis en vriend
op de eerste rij
En was het Muziektheater,
onderzeeër,
tempel van ijzer
voor godenstemmen.
En kijk,
de diva spiegelt
haar kunsten
in de lucht
Maar toen nam ik de foto
en zag,
boven water,
zo is het niet
Als vrijdagmorgen
Het licht ontsnapt
De jacht, de stilte