Mijn ooms en tantes
weten elkaar
nog steeds te vinden
4 gedachten over “Ondertussen in Haarlem, 12 maart 2022”
De foto is mooi, maar de haiku maakt de foto echt af.
Er komen bij de woorden automatisch herinneringen op. En fijne en ook weemoedige gevoelens. Prachtig, prachtig.
En mooi Antoon: uit de tijd dat iedereen nog liep om bij elkaar op bezoek te gaan.
☺️
Ik herinner me meteen weer hoe ik vroeger bij mijn oma boven in bed lag en via de open trap mijn ouders en ooms en tantes kon horen kaarten. Het geborgen gevoel en de geheimtaal die ik tussen de lachsalvo’s door hoorde. Kleur bekennen, introeven, het mes op tafel. En na elke slag het nakaarten totdat een van de tantes riep: niet nakaarten! En de kaarten opnieuw geschud werden.
Uit de tijd dat iedereen nog liep om bij elkaar op bezoek te gaan 🙂
De fotograaf heeft zich knap verborgen in het etalageruit.
Heerlijke foto en heerlijke nostalgische tekst.
De foto is mooi, maar de haiku maakt de foto echt af.
Er komen bij de woorden automatisch herinneringen op. En fijne en ook weemoedige gevoelens. Prachtig, prachtig.
En mooi Antoon: uit de tijd dat iedereen nog liep om bij elkaar op bezoek te gaan.
☺️
Ik herinner me meteen weer hoe ik vroeger bij mijn oma boven in bed lag en via de open trap mijn ouders en ooms en tantes kon horen kaarten. Het geborgen gevoel en de geheimtaal die ik tussen de lachsalvo’s door hoorde. Kleur bekennen, introeven, het mes op tafel. En na elke slag het nakaarten totdat een van de tantes riep: niet nakaarten! En de kaarten opnieuw geschud werden.
Uit de tijd dat iedereen nog liep om bij elkaar op bezoek te gaan 🙂
De fotograaf heeft zich knap verborgen in het etalageruit.
Heerlijke foto en heerlijke nostalgische tekst.
Geestig!