Het echtpaar steekt over als ik fietsend de brug afrol. Twee magere gezichten kijken me aan, ingelijst in lang steil haar. De mondhoeken wijzen naar de straat, waar hun schoenen tegen de helling klimmen.
Ze duwen zwijgend een ouderwetse kinderwagen voor zich uit. Ik ken ze. Hun gezicht neem ik mee naar huis. Aardappeleters. Van Gogh heeft dit zojuist, op zijn ezel, achter me op de brug geschilderd en zal er in 2040 wereldberoemd mee worden.